İnsanları eleştirmek ve yargılamak yerine, onları anlamaya ve ne yapmak istediklerini çözmeye çalışalım.
Allah bile insanı son gününe kadar yargılamaz. O halde neden biz yargılayalım?
İnsan bir başkasına eleştiri yaparken, kendisini onun yerine koymalı ve “ben olsaydım, ne yapardım” diyerek empati yapmalıdır.
Bu duyguyla yapılan eleştiri, yıkıcı değil, yapıcı ve yol gösterici olur.
Ayrıca başkalarına bir şey öğretecek kişilerin, işe önce kendilerinden başlamaları gerekmektedir.
Kendisi yanlış yapanlar, nasihatle başkalarını doğru yola sevk edemezler.
İnsan, kendi ayıpları karşısında SAVCI, başkalarının kusurları karşısında da, onlar adına AVUKAT olmalıdır.

ALINTI